ජීවය යනු පරමාණු වලින් හෝ පරමාණු තුළ රංගනයේ යෙදෙන උප පරමාණුක අංශුවලින් නිර්මාණය වූවක් නොවේ. ජීවිතය හා මරණය පරමාණුක ලෝකයෙන් අවබෝධ කරගත නොහැකිය. එය භෞතික විද්‍යාවෙන් හෝ පරිණාම වාදයෙන් කිසිදිනෙක අනාවරණය කර ගත නොහැකිය. මිනිසා ජීවය භෞතික ලෝකයේ පවතින දෙයක් ලෙස වරදවා වටහා ගෙන තිබේ. පරිණාම ජීව විද්‍යාවට අනුව ජීවීන් ඒකමාන ද්වීමාන සිට ත්‍රිමාණ දක්වා පරිණාමය වී ඇති බව සලකනු ලබයි. එහෙත් එය එතැනින් අවසන් නොවේ. එය චතුර්මානයෙන් ඔබ්බට ද විහිදී පවතී. ජීවය කාලයෙන් පරිබාහිර වුවක් නොවේ. ජීවය කාලයේ සංචරකයකි. කාලය නිර්මාණය කරන්නේද ජීවය මඟිනි. කාලය මරණින් පසුවද ගලා යයි. සියල්ල මරණයෙන් අවසන් නොවේ. ජීවිතය විනාශ වන හෝ විනාශ කළ හැකි දෙයක් නොවේ. එය නොනවතින ගීතයක් මෙන් වාදනය වෙයි. එහෙත් එම ගීතයේ අන්තරා කොටස ජීවියාගේ ශ්‍රවණ පරාසයෙන් ඔබ්බෙහි පවතී.