සැනසෙන්නම් මා

හිතක් ඇත වෙන් කෙරූ

නොකී පෙම් කවී ලියූ

නොදැනි සේතව ඉනු බැරි

ඔබ කොයිද පෙම්වත් සඳූ

සොයයි අහස කදුලු බී....

අහස අමතක කෙරූ සඳුකුමරු

නොදැනීම යන බව අතහැරී

ඉවසුම් නැතිව අමාවක අහස

සැඟ වූවා හැම එලිය

තරු කැටද රිංගවා වලාකුලක...

පෙම්වතා නෑ තවත් දොඩමලු

නොදෙයි බැල්මක් හදුනනනා

හදෙන් පලුවක් කැඩී බිදී

ගියත් රිදවා මින්මතුව

නොවෙයි වෙනකෙකුගේ අහස

දිවුරම් සඳට පණද

සහතික කොට....