වල්ලි

පිළිමයට පණ ඇවිත් දේවතාවියක් වගේ ලස්සන රාජකුමරියක් රන් ආභරණ පැළඳ ගෙන පහළට බැහැගෙන ආවා. හුස්ම ගන්නවත් බැරිව මේ වුණ දේට ගල් ගැහිලා, මගේ ළඟට එන ඇය දෙස මම බලන් හිටියේ පුදුමයෙන්. හොල්මනක් වත්ද? පන්දම් ආලෝකයට ඇය ඉතා සුන්දර කාන්තාවක් බව නම් පේනවා... මම හොඳ හුස්මක් අරන් බය ගතිය නැති කර ගෙන කතා කරන්න සූදානම් වුණා.

"ඔයා කවුද?"

"මම වල්ලි පුත"

"කවුද වල්ලි කියන්නේ?"

"වල්ලි අම්මා"

"වල්ලි අම්මා? මේ අපේ කතරගම දෙවියන්ගේ බිරිඳ..?"