විරසක සමුදුර

කිරින්ද වැල්ලේ සුදු පෙණ රැල්ලේ

සැඟවී ගිය පසු ඔබේ සිනා

කොහෙන්ද කෙල්ලේ කටහඬ ඇසුණේ

එදවස මට සුව සතුට ගෙනාවේ

එක පිට එක රළ පෙරලී ඇවිදින්

මගෙ පාමුල විසිරී බිඳෙනා

මේ සුදු රළ මත ඔබ මා දග කළ

මතකය අමතක කළ නොහෙනා

යට ගිය දවසේ සුන්දර සිතුවිලි

නිරතුරු මගෙ සිත පිරිමදිනා

ආදරයෙන් ඔබ මිමිණූ පදවැල් ස

මඟින් තනියට ළඟ හිඳිනා