නිදුක්ඛා

ගුවන හිරු වළාකුළු වගේ උපමා ගොන්න

නිස්සාර සිහිනයක ශේෂ බිඳුවක් වන්න

මාරුතෙක පැටලිලා ආ ලකුණු නොමැකෙන්න

'සඳ මැණික' කොහොමටත් එපා නෑවිත් ඉන්න...

උඩු වියන් පා වැඩුම් නුඹ වටා සරසන්න

යායටම අරලියා පිපී ඇති දැක ගන්න

ශ්වේත ලෝහිත යටින් සිනහවක් පළදින්න

දිය බිංදු වැහි නෙමේ ඒ නුඹට පිණි.. ඉහෙන

නියං සමයක හැමූ සිහිල් පවනක් වගෙම

දුක්ඛයන් මිය දැමූ නිඳුක්ඛය නුඹ මගෙම

දෑස් මත රසඳුන ව සදාකල් දිදුළනම

සඳ මැණික නොපමාව.. එන්න මඟ නොවැරදිම