සොඳුරු සිත්තරාවී

ලැබි ලැබී නොලැබෙනා

ආදරේ මට නුඹේ

කියනවද හංගන්නෙ

ඇයි ඔහොම ඇස් දෙකේ

පෙමාතුර හඳ අන්න

ඇවිත් දුර නුබ ගැබේ

විමසාවි ඔච්චමට

කවුරුන් ද නුඹ මගේ..

දුර ඈත කඳු යාය

නිල්ල නෙළනා උදේ

මීදුමක පාවෙලා

එන්නමයි හිත මගේ

නෙත් ඇරෙන ඇසිල්ලේ

හීන නිම වී ඉබේ

තියාගමි පපුව උඩ

උණුහුමට පෙම නුඹේ..

පියාපත් රිදුණාට

ඉගිල්ලී ආකහේ

කිරිල්ලක් නෑ නේද

නැවතුණේ කූඩුවේ

රිදවෙනා මුත් ඉතින්

දිවා රෑ හිත මගේ

හසරැල්ල වෙමි ප්‍රියේ

හැමදාම මම නුඹේ...