හුස්ම - පබසරා රණතුංග

පුංචි සංධියේ පටන් මා වටා කැරකෙමින්

නේක පණ්ඩිත වදන් මා හටම පවසමින්

හුරතලෙන් හැදුව දූ සුදු සේල පටලවන්

දීගයක යනවාද තාත්තව තනිකරන්.....

ඔසරියට හරි හැඬයි දූගේ අම්මා වගෙයි

මාල හත දැම්මාම දොණි මැණිකෙක් තමයි

නුඹේ හැඩ බලන නෙත් වාං දමනට හදයි

ඒත් නෙත් සිනාසෙයි... සිනාසී යළි හඬයි...