සිහින මන්දාකිණි

හෙතෙම සිටියේ ද්වාරයට

පිටුපා වුළුවෙන් එපිට බලාගත්

වනමය. පිටුපා සිටි බැවින් නිමේෂා

ඔහුගේ මුහුණ හරිහැටි දුටුවේ

නැත. එහෙත් ඔහු උසය.

දේහදාරිය. කොණ්ඩය මඳක් වවා

ඇති මුත් එය ක්‍රමවත්ව පිටුපසට

පීරා ඇත. කාර්යාලීය ඇඳුම් 

කට්ටලයකින් සැරසී සිටියි.

සර් ඈ මිමිණූවාය. ඉහිලිය

නොහැකි පිරිමි විලවුන් සුවඳද

සමගින් ආයතන ප්‍රධානියා ඇය

වෙතට හැරුණේය. ඈතම නිල් 

දෑසින් ඔහු දෙස බැලුවාය.