"දෙවෙනිගෙයි, අම්මගෙයි සොහොන් කොත්

හැදුවෙ මං.. ඔයා වෙනුවෙන් ..."

මගේ ඇස් පිල්ලමකට කඳුළක තෙත දැනිණි...

දුව පිනිදිය උවමනාවෙන් අප දෙස බැලුවාය..

"අපට මොකද වුණේ වැහිදි.."

මම හෙමින් නැගිට්ටෙමි. අස්විද ද නැගිට්ටේය...

"අපි යංදූ”

මම දුවගේ අතින් ඇල්වූයෙමි..

අස්විද මගේ අනෙක් අතින් අල්වා ගත්තේය.

"ඔය යන දුර ගමනට මාවත් එකතු කරගන්න"

අස්විද කීවේය...