"කවුද ඔබ, පාඨකය,

සියවසකට පසුව මගේ කවි කියවන දුර ඈත වලාකුළුවල සිට

මේ වසන්ත සම්පත්තියෙන් එකම එක මලක්වත්,

එකම එක රන් රැස් දහරක්වත්,

එවන්නට මට බැරිය.

"ඔබේ දොර පියන්පත් අරින්න

දුර ඈත බලන්න

සියක් වසකට පෙර

පිපී මැළවී මැකී ගිය

මල්වල සුවඳ පිළිබඳ මතක විඳගන්න,

ඔබේ උයනේ පිපුණු මල්වලින්

එසඳ ඔබ හද

පිරෙනු ඇත සොම්නසින්

එක් වසන්ත උදයෙක

ප්‍රීතියෙන් ගැයුණු ඒ ගී හඬ

අවුරුදු සියයක් තරණය කොට වෙත පැමිණ ඇති වග

දැනෙනු ඇත, පාඨකය”

රබීන්ද්‍රනාත් තාගෝර්ගේ "උද්‍යාන පාලකයා" කාව්‍යයෙනි.