නිර්මාණශීලී වීමට මා පොළඹවාලන්නේ, බොහෝ විට නිර්මාණයක් ආරම්භ වන්නේ බාහිර අත්දැකීම් සහ අභ්‍යන්තර හැඟීම්වල එකතුවකිනි. නිදසුනක් වශයෙන්, මගේ ළමා කාලය ගැන සිතීම මට සතුටක් සහ තෘප්තියකි. මෙම හැඟීම් දිගු කාලයක් පවතින විට එමඟින් කතන්දර නිර්මාණය කිරීමට මා යොමු කරන්නේ ය. මෙම කථා නිර්මාණය කර ලිවීම තෘප්තිමත් ක්‍රියාවලියක් වන අතර පාඨකයින් ඒවා කියවා, මා ප්‍රකාශ කළ හැඟීම් සමඟ සම්බන්ධ වන විට එය විශේෂ සම්බන්ධතාවයක් ඇති කරයි. මෙම සම්බන්ධතාවය සහ ප්‍රතිපෝෂණය දිගටම නිර්මාණකරණයට මා පොළඹවයි.