හැරී ආපසු බලමි පැමිණි පිය හසර
මැකී යයි අතීතය සුදෝසුදු පෙණ වැලඳ
කොහේ හෝ නන්නාඳුනන බිමක දුරු කතර
ඔබත් ඇති මා වගෙම සිහින සිතිවිලි අතර 

ප්‍රදීපාගාරයේ  කවුළුවෙන් බිම වැටෙන
පාලමකි‍ දේදුන්න ඔබ හිඳින ලෝකයට 
එතෙර හෝ මෙතෙර ගැන කිසි හැඟීමක් නැති ව 
රැදෙන්නට වරම් දෙන්නේ කවුද මගියෙකුට

ඔබ ඈත ආකහේ චන්ද්‍ර බිම්බය වෙන්න
හෙමින් හොර රහසේම ඉහ උඩින් පායන්න
දැල්වේවි අප වටා තාරකා සෑහෙන්න 
එතකොට ම හැමෝටම මතක් වෙයි රෑ වෙන්න