''මට හති දැන්! හොඳටෝම හති!

තවත් දුවාගන්න කකුල් පණ මදි. ඔයාට දැන් අවශ්‍ය ඒ බලු පොරේට, මී පොරේට.. ඔය හැම පොරයකටම අවශ්‍ය, ඔයා වගේම හීනවල නිමාවක් නොදකින, ඒත් ඒවා පස්සෙ තව තවත් දුවන අලුත් කකුල් දෙකක්..!

ඒ එක්ක ඔයා ඔයාගෙ ගමන යන්න. හැබැයි ඒ ගමනෙදි ඔයා පරිස්සම් වෙන්නෝනෙ හොඳට. මට ඔයාගෙ හතුරො ගැන ඉව තිබුණට, දැන් මං නැතුව ඒක ඔයාටම කරගන්න වෙනවා. ඒ නිසා ඒ ගැන හොඳ කල්පනාවෙන් ඉන්න...”

ඇය සන්සුන් ස්වරයෙන් කීවත් දුරකතනය විසන්ධි වෙනකොට සිහින් ඉකිබිඳුමක් ඔහුට ඇසුණා... ඇය හඬන බව ඔහුට දැනුණා..

ඒ නිසල වූ දුරකතනය යළි කවදා හෝ අවදි වී තමා අමතන තෙක් තමා විසින් එය අවදි කළ යුතු නොවන බව ඇය ඒ මොහොතේ අවබෝධ කරගත්තා.