"ආකාස"

"හ්ම්"

"හයියෙන් වහිනවා...”

නෑ... නෑ... අර වහිනවා....."

"එහෙනම් ජනෙල් වහගන්න......"

"හරියට හීතල එනවා ආකාස.....

" හොඳටගුලිවෙන්න....”

"මට හිතෙන් නෑ...”

"ඇයි...”

"ජනේලෙ වැහුවොත් වහිනවා පේන්නෙ නෑ.....

හොඳට ගුලි වුණොත් හීතල එන්නෙනෑ...."

ආකාස දිගු හුස්මක් ගත්තේය. ඉන්පසු දණහිස්

නවා ඒ මත යළි මුහුණ ඔබා ගත්තේය.....

ඔහු උමතුවෙන් යැයි මට සිතිණි. ඒත් ගිලන්

යහනක උන්නේ මාය...... යහනේ කොණක

එල්ලෙන වෛද්‍ය වාර්තාවේ

"සිහි කල්පනාව මදි” යැයි සටහන් කොට

තිබුණේ මගේය....