කතාවක් කියන්නට පමණක් නොව, මතකය, ආශාව සහ අවතැන් වීම මිනිස් සබඳතා හැඩගස්වන ආකාරය ගවේෂණය කිරීමට මෙම නවකතාව ලිවීමට මා ආකර්ෂණය විය. මනෝ විශ්ලේෂණාත්මකව ආදරය කිසි විටෙකත් වර්තමානය ගැන පමණක් නොවේ. එය පුනරාවර්තනයක්, නැවත පැමිණීමක්, විය හැකිය. මෙය රේඛීය ආඛ්‍යානයක් නොවේ. මන්ද, ආදරය සරල රේඛාවක් අනුගමනය නොකරන බැවිනි. ආදරය එක් භාෂාවකින් කතා කර තවත් භාෂාවකින් වරදවා වටහා ගත් වචනයක් විය හැකිය. අතීතයෙන් මොහොතක් අනපේක්ෂිත ලෙස දිස්විය හැකිය. එය අප ගමන් කරන අවිනිශ්චිතතාවයන්ගේ පිළිබිඹුවකි. මෙහි පහසු පිළිතුරු නොමැත. ප්‍රශ්න, කොටස් සහ ඒවා අතර අවකාශයන් පමණි.

මෙම පිටුවල කාලය සරල රේඛාවකින් ඉදිරියට නොයයි. එය රවුම් වේ. පුනරාවර්තනය වේ. එය සිදුවීමට පෙර සංවාදයක් ආරම්භ විය හැකිය. චරිතයක් යමක් පැවසිය හැකිය. පසුව තමන්ටම පරස්පර විය හැකිය. එය ජීවිතය ජීවත් වන ආකාරයේ කොටස් වශයෙන්, දෝංකාර දේ. ඇතැම් විට නවකතාව ඔබට පිළිතුරු ලබා නොදෙනු ඇත. එය ඔබට නිවැරදි කවුද යන්න හෝ කළ යුතුව තිබුණේ කුමක්දැයි නොකියනු ඇත. කෙසේ වෙතත්, හෝඩුවාවන් ඉතිරි කරනු ඇත.