අපි හිටියේ පාට හතරකින් සුන්දරවුණු 

ආකර්ෂණීය ටියුලිප් මල් යායක වැතිරිලා... 

ඔයාගේ කොළ පාට ඇස් එදා මා ගාවමයි

නැවතිලා තිබ්බේ...

ගිම්හානයේ සිසිල් සුළඟ ටියුලිප් සුවඳට

එකතුවෙලා අපි දෙන්නගේ

හදවත් කියෙව්වා...

එකපාරටම ඔයාගේ ඇස් දිලිසෙන්න

පටන් ගත්තා...

හෙමින් හෙමින් ඔයා මගේ දෙතොලට බර

වෙද්දී මම ඇහැරුණා...

ඒක හැම පුරහඳ පායන රාත්‍රියකදීම මට

පේන හීනයක් විතරයි...

ඒත් මම ඔයාව දන්නේ නෑ..

මම ඔයාව කවදාවත් දැකලත් නෑ..