සසර කෙළවර කරන ආරණ්‍ය සැපය කියා අත්කර ගන්නා සියල්ල අවසන ඇත්තේ දුකකි. පින මතු වූ විට සත්‍යය පසක් වෙයි. එබැවින් සසරින් එතෙර වන්නට තොටුපළක් වන්නේ නිහඬ, නිසසල සුවදායී සොඳුරු පරිසරය යි. සොබාදහම සහ බුදුදහම තුළ ගෙවන හැම නිමේශයක් තුළම ඇත්තේ නිවහල් බවකි. කෙලෙස් බරින් නිදහස් වූ නිරාමිස සුවයකි. මෙලෙස සසර කෙළවර කරන ආරණ්‍ය අදත් මේ දහම් දිවයින තුළ තැතුවා නොවේ. මෙම කෘතියෙහි එබඳු ආරණ්‍ය විස්සකට (20) ආසන්න සංඛ්‍යාවක දුලබ, අප්‍රකට තොරතුරු හා සේයාරූ ද ඇතුළත් ය.