ඔබ..... දෑල සනසවමින් හෙමිහිට බැසයන සිසිල් දියදහරක් තරමට සිහිලැල්ය. ජීවිත කතරේ කොතැනකින්වත් සංසිඳුවාගත නොහැකි වූ මගේ ආදර පවස නිවාගන්නට මා ඔබ ළඟ නතර වුයේ ඒ නිසා විය යුතුය. මම ආදරය මහ ගඟක් වෙනවා නම් ළය හාරා - පාරා ගෙන වුව ඊට ගලන්නට ඉඩ දෙන්න පතාගෙන සිටි නිම්නය වෙමි. අපමණ ගම් - බිම් මගහැර ඇවිත් ඔබ මා මතින් ගලාගියේ ඒ නිසාවෙන් විය යුතුය. ජීවිතය නමැති වියළි - නිරුදක කතර මැද මම ඔබ තර කොට වැළඳගෙන සිටිමි. පිපාසයෙන් මිය ගියත් වෙන තැනකින් දිය පොදක් නොපතා මම ඔබ මත්තේ මියැදෙන්නට බලන් ඉමි.