සසර පුරා අප විසින් කරනු ලබන හමාන්තර සංක්‍රමණවල දී බොහෝ විට අපේ ආත්මගත සහකරුවෝන් සහකාරියෝත් අප සමග එකටම මග ගමන් කරති. හදිසියෙන් හෝ අප ඇස ගැටෙන ස්ත්‍රියක හෝ පුරුෂයෙකු කෙරෙහි අපේ සිත ඇදී යන්නේ ඔහු හෝ ඈ භව ගමනේ දී දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ අප හා බද්ධ ව සුහදත්වයෙන් යුතුව සංක්‍රමණය වී ඇති නිසා ය.

විටෙක පෙම්වතුන් හා පෙම්වතියන් ලෙස, අඹු සැමියන් ලෙස මව හෝ පියා හෝ ලෙස සහෝදරියන් ලෙස, ගෝලයන් ගුරුවරුන් ලෙස හෝ අප සසර පුරා සැරිසනවා විය හැකි ය. සිදුහත් යශෝදරා, නකුල මාතා - නාකුල පියා, උන්මාද චිත්‍රා - දීඝ ගාමිණී, සාලිය - අසෝකමාලා, රාම - සීතා ප්‍රබල උදාහරණයන් ලෙස පෙන්වා දිය හැකි ය.