සමාජ දේහයේ සියුම් කේෂනාලිකා තුළ ඇවිද පසිඳ ලද අත්දැකීම් සහිත නිර්මාණකරුවෙකු අතින් අලංකරණය කරන ලද කාව්‍ය මංජරියක් ලෙස මේ කෘතිය හඳුන්වමි. කවියාගේ අත්දැකීම්, කාව්‍ය නිමිති සිහින් හා රේඛීය දර්ශනයකට සීමා නොවේ.

ඒවා පළල් තුලිතාකාර පදාසයක වර්ණ ගන්වා ඇත. දේශපාලන වශයෙන් ''දයජ උපසපුව'' ලද්දෝ වෙමු. සුභාෂ් දික්වැල්ල ඉන් ප්‍රතාපවත් උත්තේඡයක් ලබා ස්වකීය අත්දැකීම් කාව්‍ය ප්‍රාණීන් කොට අපට සම්මුඛ කොට සම්මුතියට තබා තිබේ. සමාජය කෙරෙහි ඔහු දක්වන සදපාදරය හෙම්මල් සෙවන ලද සුදු පුලෙන්. තඹරින් සුසැදි මුදිත සරසියක සේ ප්‍රකට වෙයි.

මම මගේ අවාසනාවන්ත දුගී තත්ත්වය ඔබේ වහල් භාවයට පත් නොකරමි යි ප්‍රෙමිතීවිස් කී පරිදි සුභාෂ් එකක් අනෙකට බාරු නොකරන බව ප්‍රකට කොට තිබේ.