1979 දී, ලාබාල වියේදී සෝවියට් දේශයේ අධ්‍යාපනයට ගිය කීර්තිමත් මාතර රාහුලයෙක් වූ ලාල් විජේසිරිවර්ධන මහතා මවුරටට සැතපුම් දහස් ගණනක් ඈත ල්වෝව් විශ්වවිද්‍යාලයේ ඉගෙනුම ලබන කාලයේ දකින්නට, අසන්නට ලැබුණු සිද්ධීන් ඇසුරෙන් "හිම උණුසුම" දක්ෂ ලෙස කෙටුම්පත් කර තිබුණේ ඉතාම සජීවීව ය. කියවන්නා ඒ දර්ශන තලයට ම ගෙනයාමේ දුර්ලභ සිනමාත්මක ගුණයක් ද මම එහි දුටිමි. තවද ඇසූ හා දුටු දෑ තම නැවුම් අත්දැකීම් ලෙස, නොබියව සටහන් කිරීමේ (Candid) ශෛලීය නිසා එය බොහෝ ජනප්‍රිය වුණි.

එහි චරිත අප සමඟම ජීවත් වූ චරිත වෙන තරමට සජීවී කළ දක්ෂ අකුරුකරණය හමුවේ මගේ අදහස වූයේ ඒ මහතා තුළ බොහෝ කලක් සිරවී සිටි දක්ෂ ලේඛකයෙක් ඉස්මතු වූ බවයි. දීර්ඝ කාලයක් ඕස්ට්‍රේලියාවේ වෙසෙන ඒ මහතා තමන්ට ම ආවේනික වූ සෝපාහසයත්, භද්‍ර යෞවනයේ තාරුණ්‍යයත්, චමත්කාරය සමඟ මුසු කරමින් ලියවුනු හිම උණුසුම බොහෝ අය රස විඳිනු ඇතයි සිතමි.

විජිත බණ්ඩාර හේරත්

එක්සත් රාජධානිය