“මම මගේ පියාගේ සහ සහෝදරයන්ගේ අණට සෑම මිට ම කීකරු වූ අහිංසක ගැමි දැරියක් වෙමි.” සෑම දෙයට ම එකඟ වීමට සහ ‘හා’ කීමට මම පුරුදු වී සිටියෙමි. එහෙත් අද ‘බෑ’ කියා පැවසීමට මම තීරණය කළෙමි.

2008 වසරේදී ඇගේ වයස මෙන් තුන් ගුණයක් වයසැති පිරිමියෙකු හට නුජූඩ්ව විවාහ කර දීමට පියා තීරණය කිරීමත් සමඟ ඇගේ ළමා කාලය හිටිවන ම අවසාන විය. සිය සැමියාගෙන් වූ අතවර ගැනත්, සිය නිර්භීත පලායාම ගැනත් අද ඇය පවසන්නේ හද කම්පා කරවන ස්වරයකින් සහ පුදුම උපදවන ඍජු බවකිනි. දේශීය මාධ්‍ය සහ නීතිඥයන්ගේ උපකාර ලබා නුජූඩ් ඇගේ නිදහස ලබා ගත්තා ය. ගැහැනු ළමුන්ගෙන් අඩක් ම නීත්‍යනුකූල වයසට වඩා අඩු වයසකින් විවාහ වන යේමනයේ දැරියක ලෙස එහි චාරිත්‍රවලට මෙන් ම තමාගේ ම පවුලට ද එරෙහිව ද නුජූඩ් එල්ල කළ එඩිතර විරෝධය, මැද පෙරදිග අනෙක් දැරියන්ට ද ඔවුන්ගේ විවාහයන්ට අභියෝග කිරීමේ පෙළඹවීමක් ඇති කර ඇත. ඇගේ මේ කතාව ශෝකයේ, ජයග්‍රහණයේ සහ ධෛර්යයේ අමතක නොවන කතාන්දරයකි.