එක් දිනක් හවස කෑම කා විවේක ව සිටින හෑන්ස් වැදි පිරිස අමතා, ''හෙට මම ගමනක් පිටත් වෙලා යනවා හුඟ දවසකට ආපහු එන්නෙ නෑ'' යිකීය. මෙයින් පුදුමයට පැමිණි බවක් පෙන්නූ රන්දුනා ''අර හාමුදුරුවන් ඉන්න ගල් ගෙට යනවා නෙ මෙයි මම හිතනවා. ඇයි එහෙ ආයෙමත් යන්නෙ නැහැ කීවා නේ.'' යි පැවසීය. ''නෑ මම ගිහින් එන්ඩ ඔ්නෑ මා කලින් හිටපු විල අද්දරට. ඒහෙමගෙ යාළුවන් කීප දෙනෙක් ඉන්නවා. මම ගිහින් ඔවුන් දැකලා එන්නට ඔ්නෑ.‍'' ''මොන යාළුවන්ද? අපි හිතාගෙනහිටියෙමෙහාටඑන්න ඉස්සර වෙලා කිසි ම යාළුවකු හිටියෙ නෑ කියලායි.'' ''ඔව්, මිනිස් යාළුවන් මට හිටියෙ නැහැ. ඒත් මට එහෙදි කිරි දීපු මී දෙනක් නයකුගෙන් මගෙ දිවි ගළවා දීපු මුගටියෙක්. ඒ ඔක්කෝට ම වඩා මිත්‍ර සුදු ගෝන නාම්බෙක් එහෙ ඉන්නවා'' රනීගේ දෙනෙත මහත් විය. ''අපි සේරම යමු. මාත් ආසයි ඒ විල් එළිය දකින්න.''