පෙරුම් පුරා හමු වන්නට

රැයක් පුරා දකපු සිහින

බොඳ වෙන බව සිත කොනකට

නොදනුණා නෙමෙයි

මුදු වදනට හුරු වුණ සිත

රළු බසකින් කැළමුණ සඳ

ගිනි ගත් පොළවට කඳුළක්

නොවැටුණා නෙමෙයි

නෙතු දැලේ පැටලෙන්නට

මට නැති ඉඩකඩ හිමි වුණ

ඔහු සිහි වී සිත තරහක්

නොනැගුණා නෙමෙයි

මහා මේරුවක් තරමට

ආදරයෙන් සිත පිරුණට

අපට අයිති නැති බව අප

නොදැනුණා නෙමෙයි