මම පුස්තකාල කාමරයට ඇතුලු වීමි.

මේ මහා වේදනාවෙන් මා නික්මිය යුතුය.

මුළු පුස්තකාල කාමරයම එහෙ මෙහෙ කරමින් මම යමක් සෙවීමි.

ඒත් කිසිවක් මට හමුවුණේ නැත.

මේසය මතට අතුරා ඇති වීදුරුවට යටින්

අපේ පවුලේ චායාරූපයකි..

මම එය අතට ගත්තෙමි..

" මට සමාවෙන්න වාරුනි..."

තාත්තා එහි පිටුපස එලෙසින් ලියා තිබිණි.

අම්මා සමුගෙන ගියේ ජීවිතයේ කිසිම දුකක් නොවිඳ යැයි

යන බොරුවෙන් එතෙරට

මා ඉතින් දැන් මේ පවුර පැද යා යුතුම විය..