මුලින්ම ඉපදුණු දරුවෝ දෙන්නා පිරිමි දරුවෝ වෙද්දි මම ආසා වුණේ සුරංගනාවියක් වගේ දුවෙකුට. ඒ ආසාව හරි ඉක්මනින් හැබැවෙලා උඹ මගේ ළඟට ආවා. උඹ ඉපදුණු දවසේ මම මහ හුඟාක් සතුටු වුණා. රෝස පාට පැනලයකින් ඔතලා මගේ අත උඩ හිටපු පුළුන් බෝලෙට මම වසුන්දරා කියලා නම තියද්දි උඹ හරි හැඩට චුට්ට චුට්ට ලොකූ වෙන්න ගත්තා. උඹ එදා ඉදන් හරි අහිංසකයි. ඒ වගේම ඕන කෙනෙක් එක්ක ඉක්මනට යාළු වෙන්න පුළුවන් හැකියාවක් මගේ ලොකූ දුවට තිබ්බා.
මගේ ලොකූ කෙලී හරි ලස්සනට ඇබින්දෙන් ඇබින්ද ලොකූ වෙද්දි මට බය හිතුණා. ඒත් ඒ බය මට අමතක වුණේ උඹ හොඳට ඉගෙන ගනිපු හන්දා. උඹ හරි අහිංසක දරුවෙක්. ඒත් දවසක්... මට උඹේ අම්මා කියපු කතාවත් එක්ක උඹ ගැන බය හිතුණා.