අත හැරෙන්නම බැඳුණු අතැඟිළි

ගලප ගන්නට බැරි හෙයින්

හිත රිදෙන හැම වේදනා මම

උහුල ගන්නෙමි හිත හදන්….

පලක් නොවෙනා බවම දැන දැන

ඉවසුවා හැම දුක විඳන්

ආයාලේ ගිය සුළං බඳනට

කෙලෙස එළමුද මකුළු දැල්….

හඬන කඳුලැලි බිංදු අතරින්

පෙනුනු ඒ ඇස් පෙති නුවන්

කීව රහසෙන් සැනසුනේ මම

හිතේ හැංගුනු ආදරෙන්…

දෝත දිගු කර ආදරෙන් ඔබ

කරන සෙනෙහස් ඇරයුමෙන්

අත් හැරුනු අත් නැවත බැඳගමු

ගිළිහි නොයනා ලෙස තදින්…

රේණුකා පත්මපෙරුම