කැතීගේ හදවත, ඉරි තැළුණු පොළොවෙන් මතුවූ දිය උල්පතක්, බුබුළු දමන්නාක් මෙන් පිනා ගියේ ය. සදහට ම වැළලී ගියායි සිතා සිටි බලාපොරොත්තුවේ අතුරිකිල්ලට නැවත පණ ලැබී තිබේ. ඉහළට ඉහළට නැගි එහි නැවුම් කොළ පැහැති පත්‍ර, සුළඟේ ලෙල දෙයි. නොබෝ දිනකින් එහි පූදින සිඟිති මල් පොහොට්ටු තමා සමග සිනාසෙනු ඇත. එහෙත් මේවා ගැන සිතමින් ළතැවීමට කාලයක් නැත. “එන්න ටෘෘඩි පැටියෝ, අපි ඉක්මනට යමු.” කැතී සම්පටිය අතට ගත්තා ය.