ප්‍රේමය මිනිස් සමාජය තුළ වැඩි වැදගත් තැනක් හිමිකර ගන්නේ එය මූලිකවම මනුෂ්‍යයා තුළ මෘදු බව හෙවත් කාරුණිකභාවය ඇති කිරීමට මුල් වන නිසාය. එකිනෙකාට ගරු කිරීම සහ එකිනෙකාට ආදරය ප්‍රේමය දැක්වීම තුළින් මානව දයාර්දභාවය මෙන්ම මනුෂ්‍යත්වයට ගරු කිරීමේ වැදගත්කමද ඉස්මතු වෙයි. එහෙයින් මනුෂ්‍ය ප්‍රේමය යනු මිනිස් සබඳතා පවත්වාගෙන යාමට ඉවහල් වන්නා වු හුදු බැඳීම් සමුදායකට එහා ගිය අපූර්වතම අසිරිමත් පොදු විශ්වීය සංකල්පයක් බව පැහැදිලි වෙයි. ලෝකය වඩාත් සුවදායි තැනක් වනුයේ එහි කුඩාම මූලිකම ඒකකය වන පවුල තුළ ප්‍රේමණීය බව සහ ගරුත්වය ආරක්ෂා කිරීමෙන් ඇරඹෙන විශ්ව ව්‍යාප්ත සංකල්පය වන මානව දයාව වැඩි වර්ධනය කර ගැනීමට හැකිතාක් කටයුතු කිරීමෙනි.