ගේට්ටුව විවර වන හඩින් තිදෙනාම එක වර හැරී එදෙස බැලුවෝය. සන්ධ්‍යා අඳුරද රැගෙන නිවසට ගොඩවන ප්‍රවීන් පිළිගන්නට තිදෙනාම උන් තැනින් නැගිට මඳක් පෙරමගට ගියෝය. ප්‍රවීන්ගේ මුහුණේ ඇඳී තිබුණේ දුක්මුසු හසරැල්ලකි. ආදරණීය බිරිඳගේ වියෝගයෙන් හිස්වූ ඔහුගේ හදවත ඒ හසරැල්ල පවා මැව්වේ අසීරුවෙනි. දරුවන් තිදෙනා ප්‍රවින් දෙසටම යොමුවු නෙත් ඇතිව බලා උන්හ. අඩුවකට තිබුණේ සශිකලා ළඟක නොවීම පමණකි. ලොව අන් සියල්ල තිබූ පරිදිම එලෙසින්ම නොවෙනස්ව පැවතිණි.