“සාරා... උඹලා දෙන්නා මටයි අර අහිංසක ගෑනිටයි සුරංගනා කතා කියලා හැමදේම ලියවා ගත්තා මදිවට කළ කී දේවල් අමතක වෙලා වගේ කතා කරන්න එපා.” - සාගර

“ඔය දෙන්නා වෙනස් වෙනවා වගේ මට පේනවා. සමහරවිට එහෙම පේන එක මගේ අඩුපාඩුවක් වෙන්න ඇති.” - මේනකා

“මේ ගෙදර වැඩකාරිනෙ කාටත් වඩා සැප විඳින්නෙ. අපේ ගෙවල් වලත් වැඩට උන් හිටියා. හැබැයි උන් හාම්පුතුන්ගෙ ඔළුව උඩට ආවෙ නෑ.” - වර්ණගේ මව

“මැඩම්ගෙ විතරක් නෙමෙයි ඔළුව ඌයියා වෙන්නෙ සර්. මේ දේවල් මෙහෙම සිද්ද වෙනකොට අපෙත් ඔළුගෙඩි ඌයියා වෙනවා.” - අමී

“ඔය කතාව අහලා මට එපා වෙලා සාරා, දෙමාපියො දරුවන්ට තමන් සතු දේවල් දෙනවා තමයි. ඒක මහා ලොකු පරිත්‍යාගයක් කියලා මට කියන්න එපා.” - වර්ණ

“අනේ නිකන් ඉන්න සාරා. තවත් සුද්ද කරනවා. වර්ණට ඕන වුණේ හැමදේම එයා අතට අරන් විකුණගෙන ඒ සල්ලිත් අරගෙන රටින් පනින්න. හොදයි. නැද්ද?” - සාරාගේ සොයුරිය

“මොනවා වුණත් වර්ණ මට ආදරෙයි. එයාට මායි දුවයි නැතිව ඉන්න බෑ. එයා ඉක්මනටම මාව ගෙන්නවා ගනීවි.” - සාරා