දික්කන්ද වලව්ව

ජයශංඛ කරුණාරන්න

ඔහුගේ මනස යකාගේ කම්මලක් මෙන් කැළඹී පපුව ‘ඩග්-ඩග්’ යන අනුකරණයෙන් ගැහෙන්නට විය. තවත් මොහොතකුදු පමා නොවූ ඔහු පහත මාලයට යන පඩිපෙළ දිගේ දිවයන්නට වූයේය. පඩිපෙළ කෙළවර මිදුලට බැසීම සඳහා වූ දොරටුව වසා තිබූ නමුත් එහි හරහට යොදා තිබී ඉබි යතුර යොදා නොතිබුණි. සපුමල් ඇසිල්ලකින් දොරටුව විවෘත කරගෙන මිදුලට බටුයේය. ඔහුගේ හදවත දියෙන් ගොඩගත් මාළුවෙකුගේ මෙන් ගැහෙමින් තිබුණි. ඔහු අඩියට දෙකට මිදුල හරහා දිවගොස් ඔස්වල්ඩ් නිදා සිටි ඉහළ මාලය පෙනෙන ප්‍රදේශය වෙතට ළඟා වූයේය. ඔහුට වැඩි දුරක් එසේ දිවයාමට සිදු වූයේ නැත. එක්වරම ඉදිරියේ දුටු දර්ශනයකින් භීතියෙන් ඇලලී ගිය සපුමල් දෑස් අයාගෙන හුන්තැනම ගල් ගැසුණේය.