බබිලියි, මෝනයි කෑ ගැහුවා. ආපු හතර දෙනා එකවරම නැවතුණා. ඔවුන්ගේ අත්වල තිබුණේ වේළිච්ච කොළ වලින් හදපු පන්දම්. ඒ පන්දම්වල එළියෙන් ඔවුන්ගේ මුහුණු පැහැදිලිව පෙනුණා. මුහුණු කළුම කළු පාටයි. ඇඳ සිටියේ කොළ අතු, සතුන්ගේ හම්වලින් නිම කර තිබුණු ඇඳුම්, ඒ වගේම ඔවුන් හරිම මිටියි. "කුරුමිටිටෝ"

"මෙයාලා මිනී කන අයද?"

"අනේ කැතී මොනව හරි කරන්න.”

"ගන්න ඔයාගේ මායා මුද්ද?”

කැතී ගවුම් සාක්කුවට අත දමා

මායා මුද්ද හෙව්වේ කලබලයෙන්.

"දෙවියනේ! මායා මුද්දනැහැ."