මිය ඇදුන මල් මතක ගැන තැවෙන කඳුළු සිත ඉකිබිඳි මට අහිමි හිමිකමට අතරමග අත්හැරුණ ජීවිතය ගැන දුකයි දුක කියන්නට කෙනෙක්වත් නොවේ මං ගාව මේ හිතේ ආදරේ නුඹට දැනුනෙම නැද්ද අමතකම කළේ ඇයි සංසාරගත හුරුව එන්න බැරිනම් කමක් නෑ ඒත් ආවොතින් පිළිගන්න මග බලා හිඳිනවා මං තාම
වැරදුනත්, පැරදුනත් බැරි උනත් දිනන්නට තුන්සිතම සුවඳ කළ ආදරය කාටවත් දෙන්න හිත හදාගන්නද කොහොම එදා මෙන් අදත් නුඹමයි මගේ ජීවිතය ආදරය මදිද මගෙ ඇයි මෙහෙම කළේ මට මතක් වෙන්නෙම නැතිද මගෙ සුවඳ ටිකෙන් ටික මිය ඇදෙන පණ ගැහෙන මේ සිතට සත්තකයි පණ දෙන්න නුඹට පුළුවන් තවම