ඔයාට අපේ පුතා ඕන ම නැද්ද.

නෑ...

ඒ තනි අකුරේ පිළිතුර කඩු තුඩක් සේ ආදිත්‍යා ගේ පපුවේ ඇමිණී ගත්තේ ය. කොටිංම ඒ ළමයට පුරුදු කරන්න එපා මට තාත්ත තාත්ත කියන්න. මං කැමති නෑ,

ආදිත්‍යා දිගු සුසුමක් ඉතා හෙමිහිට ගෙන සිය ළය පුරවා ගත්තා ය. පපුව පැළෙන්නට තරම් දුක වැඩි ය. දස මසක් කුස දරා හිඳ අප්‍රමාණ දුක් උහුලා ගෙන බිහි කළ කුළුඳුල් දරුවා වෙනුවෙන් දිවි පුදන්නට වුණත් ඇය ට පුළුවන. නමුත් ඔහු ට තාත්තා කෙනෙකු වෙන තැනකින් සොයා දෙන්නට ඇය ට නුපුළුවන,