“රන්දු… ගිය ආත්මෙ කෝලිතටයි මාලතීටයි එකතු වෙන්න බැරුව යන්න ඇති. ඒත්… මේ ආත්මේ රන්දුටයි දේවිටයි බාධාවක් නෑ නේද? ඔහු ආයෙත් ඇහුවේ රන්දු මේස ලෑල්ල මත වැටුන කඳුළු බිඳුවලින් රටා අඳිද්දි දේවි උඩුමහලට පැමිණියේ මේ කිසිවක් සැලසුම් කරගෙන නෙමෙයි. ඔහුගේ හදවත තුළින්ම පණ ලබපු සොඳුරු හිතුවක්කාරයට ඉඩ දීලා. ඒත්… හිත ඇතුළෙ ඇය වෙනුවෙන් උපන්න ඒ ආදරණීය හැඟීම තව දුරටත් තනිවම විඳ ගන්න ඔහුට නොහැකි වුණා.