හිතේ හිස්කම් වසා ගන්නට

අහස් කුස තුර ඉගිල්ලී

සොයා ගොස් මග හසර සෙව්වෙමි

හදේ අස්කොන් ඇහිරිණි

කඳුළු ගඟබඩ සිනා ඇහිඳින

හීන ඔක්කොම මියැදිණි

ආස නෑ මං තටු සලන්නට

අසරණයි දැන් කිරිල්ලී

ඔබ සොයා යන සිත සොයාගෙන

මමත් යමි දැන් පාවෙවී

කොහේවත් නෑ ඔබ සොයන්නට

මටද මඟ වැරදුණු හැටී

සිහින අත්තටු පාට සේදුණු

තෙමී තෙතබරියන් විණී

ඉගිල්ලෙන්නට වාරු නෑ දැන්

හුදෙකලා විය සමනලී

දුර්ග වන මං මැදින් ඇවිදින්

වංකගිරි අරණක වැටී

හීන ඇහිලූ අහිංසක නුඹෙ

පෙම්වතිය දැන් නෑ මෙහි

රාහු ගිලගත් සඳවතිය සේ

ඈට මුළු ලොව නැති විණි

පතා ආ දුක මෙය ම නම් දැන්

මියැදුණාදෙන් මුවැත්තී