තුසිතයේ අපිරිමිත සුවය ද, නිරයේ ගොරතර දුක ද එකම මිනිස් හෘදයක් සනහාලන්නෝ හෝ දවන්නේ කෙලෙසදැයි හගින්නට නොවෙහෙසන මිනිස් කුලයම හුදෙක් බලය උදෙසා නොතිත් ආශාවන් වියරු වැටෙන්නේ නම් පොළෝ අභ්‍යන්තරයේ නොව පොළෝ මතුපිට පවා අග්නි ගංගා ගලා නොයන්නේද, ප්‍රේමයෙන් විකසිත හදවතක ප්‍රේමයේ මිහිරි ඉමිහිරි මතක සිඳ බිඳ දමන්නට අසනි වර්ෂා හෝ චණ්ඩ මාරුතය අපොහොසත් වන වග නිහඬව කියා පාන්නේ ඇගේ දෙනයන කඳුළු බිදම නොවේද.......