ඔහු සාක්කුවල දෑන් ඔබාගෙන උන්නේය.

සුදු කමිසයේ පැත්තක් පමණක්

කලිසම මතින් වැටී තිබුනේය.

අකීකරු හිසකෙස් නළල මතට වැටී තිබුනේය.

ඉදින් අසලි පාලමට හේත්තු වී හිස ඇල කර

ඒ ඔහුමදැයි බලන්නට මෙන් දෙනෙත් කුඩා කරගනිද්දී ඔහුට පසුපසින් අහසෙහි ගිණිකෙලි දැල්වුනේ අහසම ආලෝකමත් කරමිනි.

චීවා එතරම් සුන්දරව පෙනෙන්නේ මන්දැයි නොදන්නාමුත් අසලිගේ දෙනෙත් වලට කඳුලු එයි. සත්සර ඈ අසලට ඇවිද එද්දී ඒ කඳුලු එක දිගටම කම්මුල් තෙමමින්

කඩා හැලෙන්නට පටන්ගෙන තිබුනේය.

චී ගිනිකෙළි දැල්වෙන අහස යටදී ඔහු ඇයව ළංකරගෙන මෘදුව නළලටත් කඳුලින් තෙමෙන කොපුල් වලටත් හාදු දුන්නේය.