මුදලාලිත් සුදු ඒ තරං උස නැති කෙනෙක්. සරම ඇඳලා ඉදිරියට නෙරා ආපු බඩ ට කරදරයක් නොවෙන්න කමිසයේ බොත්තම් නොපියවා බොහෝ ම සැහැල්ලුවෙන් ඉන්න කෙනෙක්. සුදු ආප්පයක් වගේ බොහෝ ම පැහැදිලි සුදු මූනක් තිබුණේ. ඒ පෙනුම තවත් වැඩි වුණේ නිතර හිනා වෙලා හිටිය නිසා. මුදලාලි උදේ හෝටලය ඇරලා, පලමු රාජකාරිය බුදු පහන තියලා, දුම් අල්ලලා, කහ දියර ඉහිනවා. ඒක වෙන කාගෙවත් අතින් නොව තමන් අතින් ම සිදු විය යුතු බව මුදලාලි විශ්වාස කරන්න ඇති. මේ වැඩ රාජකාරි ඉවර වෙනකං කිසිම කලබලයක් නැති ව සුද්දි මිදුලට වෙලා බලාගෙන ඉන්නවා. මුදලාලිත් බුදුන් වඳින ගමන් පුරුද්ද ට වගේ සුද්දි ආව ද බලනවා. මේ දෙන්නගෙ සම්බන්දේ බොහෝම සුන්දර එකක්.