"මං නිහඬව හිටියා ඇති අම්මා... මට දැන් අනික් මිනිස්සුන්ට වගේ ජීව්නේට අරමුණක් ඕනේ... මමත් ආසයි මේ සමාජයේ කෙනෙක් වෙන්න... මටත් තියෙන්නේ ජීව්තයක්... මං එකක් දන්නවා අම්මා මට වැරදෙන්න දෙ- න්නේ නෑ කියලා."

වන්සලට දෑස් ඉදිරිපිටම ඔහුගේ කුඩා කාලය මැවුනේ හරියට අදුරක් අතරින් පේන සුදු පැහැති තිතක් වගේ...