සෙනෙහස ඔබයි මගේ “මහා කුණාටු සුළි සුළංවලට අපි කවදාවත් පෙරලෙයි කියලා නොහිතන මහා දඩෝරි ගස් මුදුන් මුලෙන්ම ගැලවිලා බිමට වැටෙනවා. ඒත් අපි ගණන් නොගෙන ඉන්න පොඩි පොඩි ගස් ඒ කුණාටුවට අහුවෙලත් තිබුණ වගේම හිතෙනවා. අපිට ගෙවන දෙන්න අර මහා ගස් නැති උනත් අර පොඩි ගස් අපට හෙවණ දෙනවා. අන්න ඒ වගේ තමයි මේ දැරිවිත්. කාත්කවුරුත් නැති පොතේපතේ දැනුම නැති හරියට අර පුංචි ගස් වගේ. ඒත් මහත්තයො මේ ළමයා ළඟ මිල කරන්න බැරි ලොකු වටිනාකමක් තියෙනවා. අන්න ඒ නිසයි මං මේ තරම් කියන්නේ දවසක මහත්තයාට උතුරනවා ඒ දරුව නිසා..” නිම්නාදට පිස්සු වගේ මේ කෙල්ල මුළු ජීවිතේම වෙනස් කරන්න හදනවා කියලයි කොල්ලට දැනෙන්නේ. “නෙළුම් මල පිපෙන්නේ මඩේ. ඒත් කවුරුත් දකිනවද ඒ මලේ මඩ තියෙනවා. හැම මලකටම වඩා නැවුම් ලස්සනක්, සුවඳක් ඒ මලේ තියෙන්නේ.. ඒ මලේ වටිනාකමක් දන්නැති මිනිහා මෝඩයෙක් මහත්තයෝ”