එදා ගම්දොර ලලිත සුව විඳ කවි කියා සිට තාල අල්ලා

නිදා සිටියෙමි ලොවින් වෙන්වී නුඹ ගැබෙන් තුටු පඬුරු ඉල්ලා

සදා මුව මල පෙම් සිනා ඔබේ පැමිණියෙන් මිණි කිකිණි සොල්ලා

හොඳා අද මම පිබිදී සිටියෙමි හදවතේ ආදරය ඉල්ලා

එකින් එක ගෙන නේක කවි පද තනාගත් පෙම් මාලිගාවේ

යහන් ගත වී උණුසුමට වී තොල තබා රස මිහිරි යාවේ

වසන් වී සිට ලොවට රහසේ පැදලා යමු ඔරු ගං තලාවේ

සදෙන් සොමි රැස් ගනිමු සවනෙහි නාද පුරවා  බටනලාවේ

රාධ ක්‍රිෂ්ණා විලස මල් ගොමු අතර වැතිරි තෙමි වැස්සේ

සාදයට වන දෙවිලියන්ගේ අපිත් එක් වෙමු ඉතින් සිත්සේ

නාද නූ පා තබා මල් මත සමනලුන් දුව දුව පනින අස්සේ

පූදවමු මල් පුදන්නට පෙම් පුදසුනේ දැන් ඊට පස්සේ