ආකාශ එක්ක ජිවිතේ කොහොම ද සුද්දි..” නිදුක් හා මා අතර වූ නිහඬතාවය බිඳිමින් නිදුක් කතා කළේය. ඔහු හා මා උනුන් හා කිසිත් නොදොඩා අප දෙසම බලා හිඳි කාලය අනන්තය. නිදුක් බිඳ දැමුයේ ඒ නිහඬතාවයයි.

"නිදුක් මට ඔයාව මඟ හැරිලා ගිය තැන ඉඳලම මේ කතාව දැන ගන්න ඕනි"

 මා ඇසූ පැනය මඟ හැරියෙමි.

"මේ කතාවල අගක් මුලක් ආයෙත් ඇයි සුද්දී ?

"ආදරේ කරපු නාමයෙන් දැන ගන්න ඕනී නිදුක්"

නිහඬ වූයේය. අර පුංචි දරුවා අත්පුඩි තලමින් මොන මොනවාදෝ

කියෙව්වේය. මා ඒ දරුවා දෙසම බලා ඉන්නා අයුරු නිදුක් දැක ඔහු මහා බරට සුසුමක් හෙළුවේය. "අවුරුදු පහක අතීතයක් ” නිදුක් එපමණක් කියා නිහඬ වූයේය. "ඒ මගේ ජීවිතේම නිදුක් මේ මට හැඬුණි. නිදුක් නිහඬවම මා ඉදිරිපිට ඇති පුටුවේ හිඳ ගත්තේය. " තමාරා වත් මේ දරුවා වත් මගේ නෙමෙයි සුද්දි මා ගොළු වී ගොසින්ය. කුමක් නම් අනේ මා කියන්න ද..?